Ζεις καλά ή περνάς καλά;

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας πατέρας που ήταν πολύ δουλευταράς. Έκανε διανομές ψωμιού για να στηρίξει τη γυναίκα και τα τρία παιδιά του. Τα βράδια πήγαινε σε νυχτερινό σχολείο με την ελπίδα να βελτιωθεί ώστε μια μέρα να βρει μια δουλειά καλύτερη. Ήταν πολύ σπάνιο να τρώει μαζί με την οικογένειά του, εκτός από τις Κυριακές. Σπούδαζε και δούλευε πολύ σκληρά επειδή ήθελε να προσφέρει στην οικογένειά του το καλύτερο.

Κι όποτε η οικογένεια παραπονιόταν ότι δεν περνούσε αρκετό χρόνο μαζί τους, αυτός έδινε τη δικαιολογία ότι όλα αυτά τα έκανε γι’ αυτούς. Συχνά όμως λαχταρούσε να έχει διαθέσιμο χρόνο να περνάει με τους δικούς του.

Ήρθε η μέρα που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Προς μεγάλη του χαρά ο πατέρας πέρασε και μάλιστα με διακρίσεις! Λίγο καιρό μετά από αυτό του πρόσφεραν μια καλή δουλειά, σαν ανώτερος επόπτης, με πολύ καλύτερο μισθό.

Όπως όταν τα όνειρα βγαίνουν αληθινά, ο πατέρας μπορούσε τώρα να αντιμετωπίζει τα έξοδα για τις μικρές πολυτέλειες της ζωής, όπως ωραία ρούχα, καλό φαγητό, μέχρι και ταξίδι στο εξωτερικό για διακοπές.

Όμως η οικογένεια δεν έβλεπε τον πατέρα το μεγαλύτερο μέρος της εβδομάδας, επειδή αυτός συνέχισε να εργάζεται πολύ ελπίζοντας να προαχθεί σε διευθυντή. Και για να γίνει άξιος υποψήφιος για την προαγωγή αυτή, γράφτηκε για μια σειρά μαθημάτων στο ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Και πάλι παραπονιόταν η οικογένεια ότι εκείνος δεν ήταν μαζί τους αρκετά κι αυτός δικαιολογιόταν ότι αυτά που κάνει τα κάνει γι’ αυτούς. Συχνά όμως νοσταλγούσε να μπορούσε να περνάει πιο πολύ ώρα με την οικογένειά του.

Η σκληρή δουλειά τον αντάμειψε κι έτσι πήρε την προαγωγή του. Χαρούμενος, αποφάσισε να πάρει μια γυναίκα για να ξαλαφρώσει λίγο τη σύζυγό του από τις δουλειές του σπιτιού. Σκέφτηκε ότι το διαμέρισμα των τριών δωματίων δεν θα ήταν πια αρκετό και ότι θα έπρεπε να απολαύσουν τις ανέσεις μιας μεζονέτας.

Επίσης, ο πατέρας αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του και να δουλέψει με σκοπό κι άλλη προαγωγή. Η οικογένεια βέβαια εξακολουθούσε να μην τον βλέπει συχνά. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές εκείνος έπρεπε να εργάζεται και τις Κυριακές, για την εξυπηρέτηση των πελατών της εταιρίας. Όμως, όταν η οικογένεια του έκανε παράπονα ότι δεν της διέθετε αρκετό από τον χρόνο του, εκείνος έδινε την αιτιολογία ότι όλα αυτά τα έκανε γι’ αυτούς. Πάντα όμως λαχταρούσε να περνάει πιο πολλές ώρες μαζί τους.

Όπως θα περίμενε κανείς, η σκληρή δουλειά του απέδωσε και πάλι, κι αγόρασε μια πολύ ωραία μεζονέτα που είχε όλη τη θέα του Σαρωνικού. Και το βράδυ της πρώτης Κυριακής στο καινούργιο σπιτικό τους δήλωσε σ’ όλη του την οικογένεια ότι αποφάσισε να μην πηγαίνει άλλο σε μαθήματα και ούτε να κυνηγάει πια άλλες προαγωγές. Από εδώ και πέρα θα αφιέρωνε περισσότερο χρόνο στην οικογένειά του.

Και το άλλο πρωινό ο πατέρας… δεν ξύπνησε…