Οι πληγές

Μια φορά κι έναν καιρό, σε κάποιο χωριό μιας μακρινής χώρας, μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα ένα μικρό αγόρι αποφάσισε να πάει για μπάνιο στην παλιά λιμνούλα πίσω από το σπίτι του. Βιαστικά – βιαστικά για να πέσει στο δροσερό νερό, βγήκε τρέχοντας απ’ την πίσω πόρτα, αφήνοντας πίσω τα παπούτσια του, τις κάλτσες του και το πουκάμισό του. Όρμησε στο νερό, χωρίς να αντιληφθεί ότι, καθώς κολυμπούσε προς το κέντρο της λίμνης, ένας αλιγάτορας ερχόταν προς την ακτή.

Η μητέρα του, που ήταν στο σπίτι και κοίταζε απ’ το παράθυρο, είδε τους δυο τους, καθώς πλησίαζαν ο ένας τον άλλον. Γεμάτη ανείπωτο φόβο, έτρεξε προς το νερό φωνάζοντας στον γιο της όσο πιο δυνατά μπορούσε. Ακούγοντας τη φωνή της, το παιδί αναστατωμένο έκανε στροφή 180 μοιρών και άρχισε να κολυμπά προς την μητέρα του. Ήταν, όμως, πολύ αργά. Ακριβώς τη στιγμή που έφτασε στην μητέρα του, ο αλιγάτορας έφτασε το παιδί. Από την ακτή η μητέρα άρπαξε το παιδί από τα χέρια, ενώ ο αλιγάτορας του βούτηξε τα πόδια. Ξεκίνησε μια απίστευτη διελκυστίνδα ανάμεσά τους. Ο αλιγάτορας ήταν πολύ πιο δυνατός από την μητέρα αλλά ήταν τέτοια η ένταση της μητέρας που δεν μπορούσε να αφήσει τον γιο της.

Ένας αγρότης που έτυχε να περνάει από κει άκουσε τις φωνές, βγήκε τρέχοντας από το φορτηγό του, σημάδεψε και πυροβόλησε τον αλιγάτορα. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από πολλές βδομάδες στο νοσοκομείο, το μικρό αγόρι επέζησε. Τα πόδια του ήταν άσχημα σημαδεμένα από τη φονική επίθεση του ζώου. Και στα χέρια του υπήρχαν ουλές, στα σημεία που τα νύχια της μητέρας του έσκαψαν τη σάρκα του στην προσπάθειά της να κρατήσει το πολυαγαπημένο της παιδί.

Ο ρεπόρτερ της εφημερίδας που πήρε συνέντευξη από το παιδί μετά την τραυματική του εμπειρία, το ρώτησε αν θα μπορούσε να του δείξει τις ουλές του. Το παιδί σήκωσε τα μπατζάκια του και με εμφανές καμάρι, είπε στον ρεπόρτερ: «Ναι, αλλά κοίτα τα χέρια μου. Έχω μεγάλες ουλές και στα χέρια μου. Τις έχω, γιατί η μητέρα μου δεν με άφηνε».

Υπάρχουν πληγές που δεν είναι ορατές. Κάποιες πληγές έγιναν επειδή την ώρα που δίναμε την μάχη της ζωής μας, κάποιος άνθρωπος ήταν εκεί και μας κρατούσε σφιχτά….