Η ζωή είναι ... μαγειρική

Κάποτε ήταν ένα αγοράκι που είχε πιάσει κουβέντα με τη γιαγιά του και της λέει πόσο «όλα» έχουν τα χάλια τους: Σχολείο, οικογενειακά προβλήματα κι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας στο σπίτι. Η γιαγιά την ώρα εκείνη ετοίμαζε να ψήσει ένα κέικ και ρώτησε τον εγγονό της αν θα ήθελε να βάλει κάτι στο στόμα του. Ο μικρός δεν είπε όχι.

«Να πάρε λίγο λάδι», του λέει. «Μπλιάχ!» κάνει το παιδί. «Μήπως θα ήθελες δύο ωμά αυγά;» συνεχίζει η γιαγιά.

«Αηδίες, γιαγιά!» απαντάει. «Ίσως τότε θα σου άρεσε λίγο αλεύρι; Ή λίγη σόδα μαγειρικής;» ξαναρωτάει η γιαγιά.

«Καλέ γιαγιά όλα αυτά είναι σαχλαμάρες!» απάντησε. Και τότε η γιαγιά λέει: «Ναι, βέβαια, όλα αυτά από μόνα τους έχουν το καθένα χάλια γεύση. Όταν όμως τα ανακατέψουμε στη σωστή αναλογία και με τον σωστό τρόπο θα μας δώσουν ένα γευστικότατο κέικ!»

Και η γιαγιά συνέχισε, «Η ζωή ή ο Θεός εργάζονται με παρόμοιο τρόπο. Πολλές φορές απορούμε γιατί επιτρέπουν να περνάμε τόσο κακές και δύσκολες στιγμές. Όμως τελικά βλέπουμε ότι κάποια στιγμή τα πράγματα παίρνουν τη σωστή τροπή και μπαίνουν σε μια τάξη και τότε, βλέπουμε ότι μας βγαίνει σε καλό! Το μόνο που μας χρειάζεται είναι να έχουμε πίστη ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά!»

«Η καλοσύνη, η αγάπη και η φώτιση είναι πάντα δίπλα σου», συνέχισε η γιαγιά. «Αν ο Θεός είχε ηλεκτρικό ψυγείο στο σπίτι του, στην πόρτα του θα είχε την εικόνα σου. Αν είχε πορτοφόλι, μέσα εκεί θα είχε τη φωτογραφία σου. Κάθε άνοιξη σου στέλνει λουλούδια και κάθε πρωί την ανατολή του ηλίου. Όταν θελήσεις να Του μιλήσεις, θα σε ακούσει. Μπορεί να μένει οπουδήποτε στο σύμπαν, αλλά έχει διαλέξει για κατοικία του την καρδιά σου. Και τι έχεις να πεις για το χριστουγεννιάτικο δώρο που σου έστειλε τότε στη Βηθλεέμ; Κατάλαβέ το και χώνεψέ το: Ο Θεός ή η ίδια η ζωή σε αγαπούν. Κάνουν τα πάντα για σένα!»