Τα δίδυμα αγόρια

Σ’ ένα χωριό ζούσαν δύο δίδυμα αγόρια, που μεγάλωναν μέσα στη φτώχια. Ο πατέρας ήταν αλκοολικός ενώ η μητέρα τους εργαζόταν ως παραδουλεύτρα. Μεγάλωσαν με τα ελάχιστα, ίσα – ίσα για να περνούν.

Επιστρέφοντας σπίτι ένα βράδυ οι γονείς τους έπεσαν θύματα τροχαίου δυστυχήματος και σκοτώθηκαν και οι δυο. Η κατάσταση των αγοριών χειροτέρεψε πολύ, κι έτσι χωρίστηκα στην ηλικία των 17 χρόνων. Μετά από πολλά χρόνια κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας αποφάσισε να τους βρει και να γίνει μια οικογενειακή συνάντηση.

Ο ένας από τους αδελφούς είχε γίνει πολιτικός μηχανικός και είχε πλουτίσει με μια εταιρία κατασκευών. Είχε τη γυναίκα του και τρία όμορφα παιδιά. Ο άλλος ήταν αλκοολικός, με κανένα στόχο και κατεύθυνση στη ζωή του.

Το μέλος της οικογένειας, μια θεία, που τους συγκέντρωσε, ρώτησε τον μηχανικό, «Πώς και προχώρησε έτσι η ζωή σου;»

«Τι θα περίμενες από μια παιδική ηλικία σαν τη δική μου;» απάντησε εκείνος.

Μετά απευθύνθηκε με την ίδια ερώτηση στον άλλο αδελφό.

Κι η απάντηση ήταν: «Τι θα περίμενες από μια παιδική ηλικία σαν τη δική μου;»

Προς τα πού γέρνει η δική σας ζυγαριά σκέψης; Προς τη θετικότητα ή προς την αρνητικότητα;

Όλα είναι θέμα επιλογών…