Ήταν
μια φορά κι έναν καιρό, ένας πατέρας που οι γιοι του αδιάκοπα καυγάδιζαν μεταξύ
τους. Όταν όλες οι προσπάθειες να τερματίσει τους καυγάδες τους απέτυχαν,
αποφάσισε να τους δείξει με έναν πρακτικό και απλό τρόπο τα δεινά που προκαλεί
η έλλειψη ενότητας σε μια οικογένεια. Έτσι, τους ζήτησε να του φέρουν ένα
δεμάτι από λεπτά ξύλα.
Όταν
του το έφεραν το έδωσε στα χέρια του καθενός με τη σειρά και τους ζήτησε να το
σπάσουν. Όλοι προσπάθησαν με όλη τους τη δύναμη, αλλά στάθηκε αδύνατον. Τότε
εκείνος διέλυσε το μάτσο, πήρε τα ραβδάκια ένα – ένα χωριστά, και τα έδωσε στα
παιδιά του, τα οποία φυσικά τα έσπασαν πολύ εύκολα.
Κι
αυτός τους είπε αυτά τα λόγια: «Παιδιά μου, αν έχετε ομόνοια, κι είστε ενωμένοι
ώστε να βοηθάτε ο ένας τον άλλον, θα είσαστε σαν αυτό το μάτσο με τα ξύλα,
ανίκητοι απέναντι σε όλες τις απόπειρες των εχθρών σας. Αν όμως είσαστε
διαιρεμένοι μεταξύ σας, θα σπάτε τόσο εύκολα όσο και αυτά τα μοναχικά ξυλάκια».
Σε οποιαδήποτε σχέση, το
καλύτερο είναι να συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον…..
Μαζί μπορούμε να διαχειριστούμε
τα προβλήματα και τις προκλήσεις της ζωής… Ενωμένοι σαν δεμάτι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου