Γίνε λίμνη

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας γέροντας δάσκαλος της σοφίας, είχε βαρεθεί να ακούει τον μαθητή του να παραπονιέται συνεχώς κι έτσι, ένα πρωινό τον έστειλε να του φέρει λίγο αλάτι. Όταν εκείνος γύρισε πίσω, ο δάσκαλος του είπε να ρίξει μια γερή δόση σ’ ένα ποτήρι νερό και μετά να το πιει.

«Τι γεύση έχει;», ρώτησε ο δάσκαλος. «Πικρό», είπε ο μαθητής και το έφτυσε. Τότε ο δάσκαλος είπε στον νεαρό να πάρει άλλη μια χούφτα αλάτι και να το ρίξει στην κοντινή λίμνη. Όταν έγινε αυτό, ο δάσκαλος είπε στον μαθητή να πάρει και να πιει απ’ το νερό της λίμνης.

Καθώς το νερό κυλούσε απ’ το σαγόνι του μαθητή, ο δάσκαλος ξαναρώτησε: «Τι γεύση έχει;» και ο μαθητής απάντησε: «Φρεσκάδα».

«Το αλάτι το ένιωσες καθόλου;» ρώτησε ο δάσκαλος. «Όχι», απάντησε ο νέος. Στο σημείο αυτό, ο δάσκαλος έπιασε τα χέρια του μαθητή και του είπε: «Ο πόνος στη ζωή είναι καθαρό αλάτι. Η ποσότητα του πόνου παραμένει η ίδια. Όμως η ποσότητα της πίκρας που δοκιμάζουμε, εξαρτάται κάθε φορά από το δοχείο εκείνο, μέσα στο οποίο βάζουμε τον πόνο. Έτσι, το μόνο πράγμα που έχεις να κάνεις όταν υποφέρεις είναι να διευρύνεις την αίσθηση των πραγμάτων… Πάψε να είσαι ποτήρι. Γίνε λίμνη!»

Ζήστε έχοντας τη γνώση και την ευθύνη της δημιουργίας στη ζωή σας…!!!

ΠΗΓΉ: https://www.facebook.com/iliannapessaripsychotherapy/photos/pb.843815745689009.-2207520000.1500730344./1621906387879937/?type=3&theater