Μια
φορά κι έναν καιρό, ένα μικρό παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί. Έτσι μια μέρα
ρώτησε τον Θεό:
«Μου
λένε ότι με στέλνεις αύριο στον κόσμο, αλλά πώς θα μπορέσω να ζήσω εκεί, έτσι
μικρό και αβοήθητο που είμαι;»
«Ανάμεσα
στους τόσους αγγέλους, διάλεξα έναν για σένα. Θα σε περιμένει και θα σε
φροντίζει», του απάντησε ο Θεός.
«Μα,
πες μου, εδώ στον ουρανό, δεν κάνω τίποτε άλλο παρά να τραγουδώ και να γελώ.
Αυτό μου είναι αρκετό για να είμαι ευτυχισμένο».
«Ο
άγγελός σου θα σου τραγουδάει και θα σου γελάει κάθε μέρα. Και εσύ θα νιώθεις
την αγάπη του αγγέλου σου και θα είσαι ευτυχισμένο».
«Και
πώς θα μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους όταν μου μιλούν, αν δεν ξέρω τη γλώσσα
των ανθρώπων;»
«Ο
άγγελός σου θα σου λέει τα πιο όμορφα και τα πιο γλυκά λόγια που θα έχεις ποτέ
ακούσει και με μεγάλη υπομονή και φροντίδα θα σου μάθει πώς να μιλάς».
«Και
τι θα κάνω όταν θα θέλω να μιλήσω σ’ εσένα;»
«Ο
άγγελός σου θα σου βάζει τα χέρια μαζί και θα σου μάθει πώς να προσεύχεσαι».
«Έχω
ακούσει ότι πάνω στη γη υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Ποιος θα με προστατέψει;»
«Ο
άγγελός σου θα σε υπερασπίζεται ακόμα κι αν αυτό σημαίνει κίνδυνο της ζωής
του».
«Όμως,
θα είμαι πάντοτε λυπημένο γιατί δεν θα σε ξαναδώ».
«Ο
άγγελός σου θα σου μιλάει πάντα για μένα και θα σου μάθει τον δρόμο για να
γυρίσεις πίσω σ’ εμένα, αν και θα είμαι πάντα δίπλα σου».
Σ’
αυτό το σημείο έγινε μεγάλη γαλήνη στον Ουρανό, ενώ ήδη ακούγονταν φωνές απ’ τη
γη. Και το παιδί βιαστικά ρώτησε απαλά: «Θεέ μου, αν είναι να φύγω τώρα, σε
παρακαλώ πες μου το όνομα του αγγέλου μου». «Το όνομά του δεν έχει σημασία.
Απλά, θα τον φωνάζεις Μαμά!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου