Ο γάιδαρος και τα αφεντικά του

Σε κάποιον παλιά ελληνικό μύθο, ένας γάιδαρος, που το αφεντικό του μάζευε και πουλούσε βότανα, τον τάιζε ελάχιστα και τον φόρτωνε πολύ, παρακάλεσε τον Δία να τον απαλλάξει από την τωρινή του δουλειά και να του δώσει ένα άλλο αφεντικό.

Ο Δίας, αφού του είπε ότι μάλλον θα μετανιώσει για το αίτημά του, κανόνισε ώστε ο γάιδαρος να πουληθεί σε έναν κεραμοποιό. Σε πολύ λίγο καιρό, και αφού είδε ότι είχε ακόμα πιο βαριά φορτία να μεταφέρει, κι ακόμα πιο πολλή δουλειά να κάνει στο κεραμοποιείο, ξαναπαρακάλεσε για άλλο αφεντικό.

Ο Δίας, αφού του είπε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα μπορούσε να του κάνει το χατίρι, διέταξε να πουληθεί σ’ έναν βυρσοδέψη. Ο γάιδαρος ανακάλυψε ότι είχε πέσει σε ακόμη χειρότερα χέρια, και βλέποντας την τραγική του απασχόληση έλεγε κλαψουρίζοντας: «Θα μου ήταν πολύ καλύτερο είτε να ψοφούσα της πείνας με τον βοτανολόγο, είτε να παραδούλευα στο άλλο αφεντικό, αντί να με έχει αγοράσει το σημερινό αφεντικό μου που, ακόμη και αφού τα τινάξω, θα χρησιμοποιήσει το δέρμα μου για να κερδίσει!

*Το πρόβλημα είναι ότι πάντα ψάχνουμε το καλύτερο έξω από μας. Στην ουσία όμως το καλύτερο βρίσκεται μέσα μας. Αρκεί να το αναγνωρίσουμε και να αρχίσουμε την αλλαγή από τα μέσα.