Ο κολλημένος

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα κορίτσι που το έλεγαν Μαρία. Σε όλους μιλούσε για την πνευματικότητα και θεωρούσε τον εαυτό της δασκάλα, πράγμα που ήταν βέβαια. Η Μαρία είχε τη γνώμη ότι ήταν ένα βαθιά τραυματισμένο πλάσμα, κάτι που πίστευε ότι θα έπρεπε να κρατάει κυρίως για τον εαυτό της, ενώ στην πραγματικότητα το φορούσε σαν κορώνα στο κεφάλι της. Βέβαια αυτά τα τραύματα ήταν απόλυτα δικαιολογημένα, επειδή δεν είχε απολαύσει ότι θα ήθελε σαν παιδί. Είχε την άποψη ότι θα τα ξεπερνούσε αν τα κουβέντιαζε με τους άλλους και ήθελε όλοι να ξέρουν το μυστικό της. Νόμιζε ότι έτσι οι άλλοι θα κατανοούσαν γιατί εκείνη ήταν όπως ήταν και θα την δέχονταν σαν το πονεμένο παιδί που η ίδια ήξερε πολύ καλά. Και στο κάτω – κάτω γνώριζε άριστα όλες τις πνευματικές θεωρίες και τις εφάρμοζε, όσο βέβαια εκείνες της επέτρεπαν, ενώ αυτή εξακολουθούσε να μένει κολλημένη στην τραυματισμένη παιδική της ταυτότητα.