Μια
φορά κάποιο παιδάκι ρώτησε τον διπλανό του γείτονα αν θα μπορούσε να κουρέψει
το γρασίδι του κήπου του. Ο γείτονας του είπε ότι θα το συζητούσε πρώτα με τον
πατέρα του, κι όταν τον ρώτησε εκείνος του είπε, «Δεν πιστεύω ότι θα κατορθώσει
να χειριστεί το μηχάνημα. Ποτέ δεν τον άφησα ν’ αγγίξει το δικό μου. Αν εσύ
θέλεις, άφησε τον να το κάνει». Ο γείτονας διαβεβαίωσε τον πατέρα ότι θα
πρόσεχε πολύ το παιδί του, ώστε να είναι σίγουρος ότι το παιδί θα μπορέσει να
χειριστεί το μηχάνημα με ασφάλεια.
Με
μεγάλη του έκπληξη ανακάλυψε πως εκείνο όχι μόνο ήξερε πώς να το χειρίζεται
αλλά και η δουλειά που έκανε ήταν τόσο καλή ώστε το παρακάλεσε να έρχεται κάθε
εβδομάδα να κουρεύει. Ο πατέρας του έμεινε με το στόμα ανοιχτό. «Ποτέ δεν θα το
φανταζόμουν», είπε. Γιατί ποτέ δεν του έδωσε μια ευκαιρία.
Ας κρατήσουμε τον φόβο και την
ανασφάλεια στην άκρη και ας δώσουμε στους ανθρώπους ευκαιρίες να μας δείξουν τα
ταλέντα και τα συναισθήματά τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου