Πόσο φτωχοί είμαστε!

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας πλούσιος πατέρας πήγε με τον γιο του ένα ταξίδι, θέλοντας να του δείξει πόσο φτωχοί μπορεί να είναι μερικοί άνθρωποι.

Πέρασαν μια μέρα και μια νύχτα στο κτήμα μιας πολύ φτωχής οικογένειας, κι όταν γύρισαν πίσω ο πατέρας ρώτησε τον γιο του:

«Πώς σου φάνηκε το ταξίδι;»

«Πολύ ωραίο!»

«Είδες πόσο φτωχοί είναι μερικοί άνθρωποι;» ξαναρώτησε ο πατέρας.

«Μάλιστα».

«Και τι έμαθες;»

Κι ο γιος απάντησε, «Είδα ότι εμείς έχουμε σπίτι έναν σκύλο, κι εκείνοι τέσσερις. Εμείς έχουμε μια πισίνα στη μέση του κήπου μας, εκείνοι έχουν ένα ποτάμι που δεν τελειώνει. Έχουμε στο σπίτι λαμπτήρες αγορασμένους εισαγωγής, εκείνοι έχουν τ’ αστέρια. Η αυλή που καθόμαστε φτάνει μέχρι το μπροστινό μας φράχτη κι εκείνοι έχουν όλον τον ορίζοντα». Κι όταν τελείωσε να μιλάει ο γιος, ο πατέρας έμεινε με το στόμα ανοιχτό.

Κι ο γιος κατέληξε, «Σ’ ευχαριστώ μπαμπά που μου έδειξες πόσο φτωχοί είμαστε!»

Ας τιμούμε όλα όσα έχουμε αλλά ας έχουμε τα μάτια και την καρδιά μας ανοιχτά για το καλύτερο.