Η δύναμη της ζωής

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα παιδάκι που ζούσε στην εξοχή με τους γονείς του. Μια μέρα ο παππούς πήρε το παιδί μαζί του στη λίμνη που ψάρευε και του ζήτησε να ρίξει μια πέτρα στο νερό. Το παιδί ακολούθησε τη συμβουλή του και αμέσως μετά ο παππούς του ζήτησε να παρατηρήσει τους κύκλους που προκάλεσε η πέτρα λέγοντας «Τώρα μικρέ μου, θέλω να σκεφτείς ότι εσύ είσαι αυτή η πέτρα». Και συνέχισε λέγοντας, κύματα που προκαλούνται από αυτές τις βουτιές θ’ αναστατώνουν τη γαλήνη των πλασμάτων γύρω σου.

Να θυμάσαι ότι είσαι υπεύθυνος για ότι βάζεις μέσα στον κύκλο σου. Ο κύκλος αυτός θ’ αγγίξει πολλούς άλλους κύκλους. Θα πρέπει να ζεις με τρόπο που να επιτρέπει στο καλό που προβαίνει απ’ τον δικό σου κύκλο να στέλνει τη γαλήνη αυτής της καλοσύνης και στους άλλους. Η βουτιά που οφείλεται σε θυμό ή ζήλια, θα στείλει τα συναισθήματα αυτά και σε άλλους κύκλους. Είσαι υπεύθυνος για όλους τους κύκλους. Και για τους κάλους και για τους κακούς».