Ποιος κοιμάται στην καταιγίδα;

Ήταν κάποτε ένας νεαρός που στην αναζήτησή του για να βρει δουλειά, ζήτησε να εργαστεί σ’ ένα αγρόκτημα. Όταν τον ρώτησε ο ιδιοκτήτης τι ήξερε να κάνει, εκείνος του απάντησε, «Μπορώ να κοιμάμαι όταν ο άνεμος λυσσομανάει». Η απάντηση αυτή μπέρδεψε τον αγρότη, αλλά συμπάθησε τον νεαρό και τον κράτησε στο κτήμα να δουλέψει.

Μετά από λίγες μέρες, ο αγρότης κι η γυναίκα του πετάχτηκαν στον ύπνο τους από μια δυνατή καταιγίδα. Αμέσως άρχισαν να κάνουν έλεγχο για την ασφάλεια της περιουσίας τους. Είδαν, λοιπόν, ότι τα εξώφυλλα των παραθύρων ήταν καλά ασφαλισμένα και ότι κοντά στο τζάκι υπήρχε ποσότητα από καυσόξυλα. Κι ο νεαρός κοιμόταν βαθιά.

Το ζευγάρι προχώρησε στην επιθεώρηση. Βρήκαν όλα τα εργαλεία τους καλά και γερά τακτοποιημένα στην αποθήκη, απόλυτα ασφαλισμένα από τα στοιχεία της φύσης. Το τρακτέρ ήταν τραβηγμένο στο γκαράζ, ο στάβλος και το άχυρο καλά κλεισμένα, ακόμα και τα ζωντανά ήταν ήσυχα. Όλα έδειχναν καλά.

Και τότε ο νοικοκύρης κατάλαβε τη σημασία των λόγων του νεαρού, «Μπορώ να κοιμάμαι όταν ο άνεμος λυσσομανάει».

Όσο ο ουρανός ήταν καθαρός, ο εργάτης έκανε σωστά και πιστά τη δουλειά του. Έτσι, ήταν προετοιμασμένος για τη θύελλα, οποτεδήποτε κι αν ερχόταν. Κι όταν τελικά ξέσπασε, αυτός δεν είχε λόγο να φοβάται. Μπορούσε να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.