Η βιτρίνα

Κάποτε ήταν ένας επιχειρηματίας που είχε αναδουλειές και κατηγορούσε έντονα τις βιτρίνες των ανταγωνιστών του.

«Γιατί να υπάρχουν τόσο βρώμικες βιτρίνες στην πόλη μας», έλεγε.

Οι συνάδελφοι του είχαν κουραστεί με τις ακατάπαυστες επικρίσεις του και τα δεικτικά του σχόλια για τις βιτρίνες. Μια μέρα, την ώρα που έπιναν τον καφέ τους, ο καταστηματάρχης ήταν ιδιαίτερα επιθετικός με την κριτική του. Τα λόγια του ήταν γεμάτα δηλητήριο και πικρία για τους άλλους καταστηματάρχες που ήταν παρόντες και τον άκουγαν.

Πριν διαλυθούν ένας άλλος καταστηματάρχης του σύστησε να πλύνει τις δικές του βιτρίνες. Αυτός τις έπλυνε και την άλλη μέρα, στον καφέ, δήλωσε με θαυμασμό, «Δεν το πιστεύω. Μόλις έπλυνα τις δικές μου βιτρίνες, θα πρέπει να τις έπλυνε κι ο ανταγωνιστής μου. Να τις δείτε πως λάμπουν!»

Μήπως παραπονιέσαι για κάτι, όταν μέσα σου δεν το έχεις διαχειριστεί αυτό; Κοίταξε πρώτα μέσα σου… και μετά τη «λερωμένη βιτρίνα» του άλλου