Το σακίδιο

Μια φορά κι έναν καιρό, ο Νασδρεντίν είδε κάποιον να κάθεται στη άκρη του δρόμου γεμάτος απελπισία και αποθάρρυνση. Τον ρώτησε τι του συμβαίνει:

«Η ζωή μου, αδερφέ μου, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον», απάντησε εκείνος. «Έχω αρκετά λεφτά, οπότε δεν έχω ανάγκη να δουλεύω, κι έτσι ταξιδεύω ώστε να ψάξω να βρω κάτι πιο ενδιαφέρον και πιο ευχάριστο να κάνω, από το να περνάω τη ζωή μου σπίτι μου. Και μέχρι τώρα δεν το βρήκα!»

Χωρίς άλλη λέξη ο Νασδρεντίν άρπαξε το σακίδιο του ταξιδιώτη κι όρμησε τρέχοντας στον κατήφορο. Καθώς γνώριζε καλά την περιοχή, εύκολα εξαφανίστηκε από τα μάτια του θύματος και σε λίγο βρέθηκε περίπου στο ίδιο μέρος της κλοπής, ενώ το θύμα ήταν μακριά. Έβαλε ξανά το σακίδιο στην ίδια θέση και περίμενε το απελπισμένο ταξιδιώτη να ξαναγυρίσει.

Ξάφνου ο φουκαράς φάνηκε από τον δρόμο, καταστεναχωρημένος για την απώλειά του και μόλις είδε το σακίδιο, έτρεξε επάνω του ξεφωνίζοντας απ’ τη χαρά του!

«Να ένας ωραίος τρόπος να μοιράζεις χαρά», είπε ο Νασδρεντίν.

Εκτίμησε σήμερα όλα όσα έχεις πριν βρεθείς στη δυσχερή θέση να τα εκτιμήσεις όταν τα χάσεις…!