Το καλύτερο έρχεται...

Μια φορά κι έναν καιρό, ένα μικρό κορίτσι περπατούσε καθημερινά προς και από το σχολείο. Παρόλο που ο καιρός αυτό το συγκεκριμένο πρωινό φαινόταν ότι θα αλλάξει και σύννεφα άρχισαν να σχηματίζονται, ξεκίνησε να πάει με τα πόδια στο δημοτικό σχολείο. Καθώς περνούσε το απόγευμα, σήκωσε πολύ αέρα μαζί με αστραπές και βροντές.

Η μητέρα του παιδιού, που ανησύχησε για την κόρη της, μπήκε στο αυτοκίνητό της και οδήγησε όλο τον δρόμο κατά μήκος της διαδρομής του παιδιού της για το σχολείο. Καθώς το έκανε, είδε την κορούλα τα να περπατάει μέσα στην καλή χαρά και σε κάθε λάμψη αστραπής, το παιδί σταματούσε, κοιτούσε επάνω και χαμογελούσε.

Σταματώντας το αυτοκίνητο, η μητέρα φώναξε στο παιδί να μπει μέσα μαζί της. Καθώς οδηγούσαν προς το σχολείο, το κορίτσι συνέχισε να γυρίζει προς την κατεύθυνση κάθε λάμψης από αστραπή και να χαμογελάει. Η μητέρα ρώτησε: «Τι κάνεις;»

Το παιδί απάντησε, «Πρέπει να το κάνω αυτό, ο Θεός με φωτογραφίζει!»

Πώς αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις και τις δυσκολίες της ζωής;