Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Η επιμονή κάνει θαύματα





Ήταν μια φορά ένα οκτάχρονο κοριτσάκι, που άκουσε τους γονείς της να μιλάνε για τον μικρό της αδερφό και να λένε πως ήταν πολύ άρρωστος και δεν είχαν καθόλου χρήματα. Μετακόμιζαν σε μικρότερο σπίτι για οικονομία, αφού τα έξοδα του γιατρού ήταν πολλά. Μόνο μια πολύ δαπανηρή εγχείρηση θα μπορούσε να τον σώσει και δεν υπήρχε κανείς να τους δανείσει λεφτά.
Όταν άκουσε τον πατέρα της να λέει ψιθυριστά και με απόγνωση στη γεμάτη δάκρυα μητέρα της, ότι «ένα θαύμα μόνο μπορεί να τον σώσει», το κοριτσάκι πήγε στο δωμάτιό του και έβγαλε από την κρυψώνα που είχε στην ντουλάπα του τον κουμπαρά του. Έβαλε όλα τα ψιλά στο πάτωμα και τα μέτρησε προσεκτικά.
Κρατώντας σφιχτά τον πολύτιμο κουμπαρά της, γλίστρησε από την πίσω πόρτα του σπιτιού και πήγε στο φαρμακείο, έξι τετράγωνα παρακάτω. Πήρε είκοσι πέντε λεπτά από τις οικονομίες της και τα άφησε πάνω στο γκισέ.
«Τι θέλεις;» ρώτησε ο φαρμακοποιός. «Είναι για τον μικρό μου αδερφό», απάντησε το κοριτσάκι. «Είναι πολύ – πολύ άρρωστος και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα».
«Ορίστε;» είπε ο φαρμακοποιός.
«Τον λένε Νίκο και έχει κάτι κακό μέσα στο κεφάλι του. Ο μπαμπάς μου λέει, ότι το μόνο που μπορεί να τον σώσει, είναι ένα θαύμα. Λοιπόν, πόσο κάνει ένα θαύμα;»
«Δεν πουλάμε θαύματα εδώ, παιδί μου, λυπάμαι», είπε ο φαρμακοποιός, χαμογελώντας λυπημένα στο κοριτσάκι.
«Ακούστε, έχω λεφτά για να πληρώσω. Αν δεν είναι αρκετά, θα προσπαθήσω να βρω κι άλλα. Πείτε μου μονάχα πόσο κάνει».
Τη συζήτηση άκουσε ένας καλοντυμένος πελάτης. Έσκυψε και ρώτησε τη μικρή: «Τι είδους θαύμα χρειάζεται ο αδερφός σου;»
«Δεν ξέρω», απάντησε και τα μάτια της άρχισαν να βουρκώνουν. «Είναι πολύ άρρωστος  και χρειάζεται εγχείρηση. Αλλά δεν έχουμε τόσα λεφτά, γι’ αυτό κι εγώ έφερα τις οικονομίες μου».
«Πόσα έχεις;» ρώτησε ο άνδρας. «Ένα ευρώ, όμως μπορώ να προσπαθήσω να φέρω και μερικά ακόμα», απάντησε το κορίτσι χωρίς σχεδόν να ακούγεται.
«Μα, τι σύμπτωση», χαμογέλασε ο άνδρας. «Ένα ευρώ – ακριβώς όσο κάνει ένα θαύμα για μικρούς αδερφούς».
Πήρε τα λεφτά της στο ένα χέρι του και την κράτησε με το άλλο. Της είπε: «Πήγαινέ με εκεί που μένεις. Θέλω να δω τον αδερφό σου και να συναντήσω τους γονείς σου. Για να δούμε αν έχω το θαύμα που χρειάζεσαι».
Εκείνος ο καλοντυμένος κύριος ήταν χειρουργός, ειδικευόμενος στην νευροχειρουργική. Η εγχείρηση έγινε χωρίς χρέωση και ο Νίκος δεν άργησε να γυρίσει στο σπίτι του υγιής.
«Εκείνη η εγχείρηση», ψιθύρισε η μαμά της, «ήταν ένα αληθινό θαύμα. Αναρωτιέμαι πόσο να κόστιζε».

Το μικρό κορίτσι χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο έκανε το θαύμα… ένα ευρώ… συν την πίστη του μικρού κοριτσιού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου