Ο γρύλος και το λιοντάρι

Κάποτε, σ’ ένα μεγάλο δάσος ο γρύλος, κατά τη συνήθειά του, έκανε τον γνωστό θόρυβο, που δεν ήταν βέβαια δυνατός, ήταν όμως ασταμάτητος. Ένα περήφανο λιοντάρι πλησίασε με υπεροπτικό ύφος τον γρύλο και τον ρώτησε για ποιο λόγο προκαλεί έναν τόσο ανόητο, αν και ασθενικό, θόρυβο.

Ο γρύλος απάντησε, «Επειδή έχω κάτι να πω».

«Δεν νομίζω ότι έχεις να πεις κάτι αξιόλογο», είπε με στόμφο το λιοντάρι.

«Όμως έχω κάθε δικαίωμα να το πω», διαμαρτυρήθηκε ο γρύλος.

«Χαλάς την ησυχία όλου του δάσους κι αυτό που έχεις να πεις δεν νομίζω να αξίζει όλη αυτήν τη φασαρία. Πάψε λοιπόν!» βρυχήθηκε το λιοντάρι.

«Μα προσπαθώ να πω αυτό που έχω να πω με ωραίο τρόπο», ξανάπε ο γρύλος.

Αλλά ένα χτύπημα της πατούσας του λιονταριού έκανε τον γρύλο να σταματήσει φοβισμένος. Όταν νύχτωσε για τα καλά και το λιοντάρι κοιμόταν, ο γρύλος τρύπωσε σιγά – σιγά μέσα στο αυτί του, κι εγκαταστάθηκε εκεί περιμένοντας να ξημερώσει και να ξυπνήσει το λιοντάρι. Κι όταν πράγματι ξύπνησε, ο γρύλος άρχισε πάλι να λέει αυτό που είχε να πει.

«Που στην οργή είναι αυτός ο γρύλος;» είπε το λιοντάρι. «Πίστευα πως είχα ξεμπερδέψει με δαύτον!» και έψαχνε τριγύρω να βρει τον σαματατζή, αλλά δεν τον εύρισκε πουθενά.

«Είμαι μέσα στ’ αυτί σου, εκεί που δεν μπορείς να μου κάνεις τίποτα. Κι αυτό το κάνω για ν’ ακούσεις τι είναι αυτό που έχω να πω».

Και τότε το λιοντάρι, νιώθοντας τον γρύλο μέσα στ’ αυτί του, άρχισε να τινάζει το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά και να χοροπηδάει στην προσπάθεια να διώξει τον θορυβοποιό, όμως ο γρύλος συνέχισε να μιλάει. Η οργή του λιονταριού φούντωσε κι άρχισε να ξεσχίζει το αυτί του με τα ίδια του τα νύχια, θέλοντας να φτάσει στον γρύλο. Όμως αυτός συνέχισε να λέει αυτό που είχε να πει. Ξετρελαμένο πια το λιοντάρι έκοψε τελείως το αυτί του κι έχωσε τα νύχια του μέσα στο κεφάλι του, μέχρι που αίματα άρχισαν να πετάγονται στο χώμα. Και σε λίγη ώρα το φουκαριάρικο, πεισματάρικο λιοντάρι κείτονταν νεκρό…

Διαβάζετε τα «σημάδια» που η ίδια η ζωή στέλνει, μόνο και μόνο σαν απλές προειδοποιήσεις για να αλλάξετε πορεία πλεύσης;