Ο μαυροπίνακας

«Η αλήθεια είναι ότι αυτή η εμπειρία είναι αυτές που αξίζει να διηγείσαι χρησιμοποιώντας τις πιο όμορφες, αλλά και τις πιο σκληρές εικόνες. Είναι μια ιστορία γλυκόπικρη, από αυτές που οι περισσότεροι έχουμε να διηγηθούμε αλλά συχνά αδιαφορούμε να ακούσουμε».

«Κάθε μαθητής και κάθε δάσκαλος έχει αφήσει σ΄ αυτήν την αίθουσα ένα κομμάτι από την ψυχή του. Τα κομμάτια αυτά φτιάχνουν μια γλυκιά ιστορία που ελπίζω να μην ξεχαστεί».

Τα λόγια αυτά είναι γραμμένα πάνω στον μαυροπίνακα του Δημοτικού σχολείου της Ψερίμου από την τελευταία δασκάλα του! Το σχολείο έκλεισε, διότι η μοναδική μαθήτρια του τελείωσε την τελευταία τάξη και στο μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την Κάλυμνο δεν υπάρχουν πια άλλα παιδιά ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία του.

Η τελευταία δασκάλα, Χαρά Αγγελέτου, μια 23χρονη κοπέλα από τη Λάρισα, πρωτοδιόριστη σε «δυσπρόσιτο σχολείο», έζησε μια συγκλονιστική εμπειρία για έναν χρόνο, μαζί με τη μοναδική μαθήτρια του Δημοτικού σχολείου,τη 12χρονη Άννα Μαύρου. Και όταν τη ρωτάς «πώς ήταν εκεί, πώς άντεξε πώς τα έβγαλε πέρα;» απαντά πως «η αλήθεια είναι ότι αυτή η εμπειρία είναι αυτές που αξίζει να διηγείσαι χρησιμοποιώντας τις πιο όμορφες, αλλά και τις πιο σκληρές εικόνες. Είναι μια ιστορία γλυκόπικρη, από αυτές που οι περισσότεροι έχουμε να διηγηθούμε αλλά συχνά αδιαφορούμε να ακούσουμε».