Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

Δεν μπορείς να διδάξεις στους ανθρώπους να σε αγαπούν






Ξέρω τι θέλει η ψυχή σου. Ξέρω ότι είσαι ευαίσθητος και συναισθηματικός. Γνωρίζω ότι είσαι η ζωντανή ενσάρκωση της καλοσύνης και της φροντίδας. Κι αυτό το ξέρω επειδή οι άνθρωποι που μοιράζονται τέτοιες ποιότητες αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο.
Αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλο. Ξεχωρίζω την απαλότητα της λάμψης που εκπέμπει η αύρα σου. Αλλά μπορώ επίσης να δω μια άλλη πλευρά της ψυχής σου, τα κόστη του να είσαι καλός• βλέπω τον αντίκτυπο αυτών των χαρακτηριστικών. Μπορώ να δω τις ουλές από τον πόνο και την απογοήτευση.
Αυτές οι ουλές στην ψυχή σου αποκαλύπτουν ένα θεμελιώδες μάθημα. Ότι δεν μπορείς να μάθεις τους ανθρώπους να σε αγαπούν. Δεν μπορείς να τους διδάξεις να ανταποδώσουν την ίδια καλοσύνη που εσύ μοιράζεσαι με τον κόσμο. Δεν μπορείς να τους διδάξεις να νοιάζονται όταν όλοι ξέρουν ότι είναι το συμφέρον καμουφλαρισμένο.
Πρέπει να καταλάβεις ότι είσαι άνθρωπος που προσφέρει. Είσαι η μειοψηφία σε αυτό τον κόσμο. Δίνεις απλόχερα και αλτρουιστικά. Θα σκάψεις μια βαθιά τρύπα και εκεί θα θάψεις τη δική σου ευεξία για όλους τους άλλους.
Και θα συνεχίσεις να μοιράζεσαι επειδή σ’ αυτό πιστεύεις με όλη σου την καρδιά. Το μότο σου είναι «πώς μπορώ να βοηθήσω;», ακόμα κι όταν δεν έχεις τίποτε άλλο να δώσεις από τον εαυτό σου.
Αλλά έχεις μάθει από εμπειρία τα κόστη του να δίνεις τόσο πολύ. Δυστυχώς, ο κόσμος αυτός είναι σημαδεμένος από αυτούς που παίρνουν. Αυτά τα εγωιστικά πλάσματα είναι ειδικοί της εκμετάλλευσης. Δεν υπάρχει πολλές φορές ίχνος ειλικρίνειας στις πράξεις τους.
Καθοδηγούνται από τον ναρκισσισμό τους, αλλά και το προσωπικό συμφέρον. Σε πολλές περιπτώσεις είναι δάσκαλοι στην απάτη. Κάθε προσπάθεια που κάνεις για να διορθώσεις την κατάσταση θα αποτύχει. Θα στρέψουν τους καλούς σου τρόπους εναντίον σου, αφήνοντάς σε θύμα των εγωιστικών πράξεών τους.
Αγαπητέ αναγνώστη, θυμήσου αυτό το μάθημα. Δεν μπορείς να διδάξεις στους ανθρώπους να σε αγαπούν. Δεν μπορείς στην πραγματικότητα να τους διδάξεις τίποτα, αν εκείνοι δεν το θέλουν.
Άλλωστε, δεν είσαι υπεύθυνος γι’ αυτούς. Μπορεί να θες να τους καθοδηγήσεις. Μπορεί να θες να μοιραστείς αυτή τη χαρά του να δίνεις. Οι προθέσεις σου είναι ειλικρινείς, αλλά για τη δική σου επιβίωση εδώ, θυμήσου τα τείχη και τα όρια.
Αγαπητέ αναγνώστη, η καλοσύνη σου είναι ανεκτίμητη, και ήρθε η ώρα να συμπεριφερθείς στον εαυτό όπως του αξίζει. Συνέχισε να αγαπάς, συνέχισε να δίνεις τρυφερότητα στον κόσμο, αλλά περισσότερο απ’ όλα, θυμήσου να είσαι επιλεκτικός ως προς το σε ποιους προσφέρεις απλόχερα όλα αυτά τα δώρα.
Aman Basra

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019

Να προτιμάς εκείνον που ντύθηκε, χτενίστηκε, ταξίδεψε για να σε συναντήσει







Θα σου πω γιατί πολλές φορές προτιμάς να χάνεσαι στο κινητό αντί να επικοινωνείς στον άνθρωπο απέναντί σου ή με την παρέα στην οποία βρίσκεσαι. Κατ’ αρχάς, έχεις, όπως όλοι μας, ανάγκη να ικανοποιήσεις το αίσθημα σπουδαιότητάς σου. Κάθε ώρα. Κάθε λεπτό.
Πίσω από αυτή την κραυγή για αναγνώριση και προσοχή κρύβεται ένα μόνο συναίσθημα: η αγάπη. Συγκεκριμένα, η ανάγκη μας να αγαπηθούμε από τους άλλους κι από τον εαυτό μας (Από το βιβλίο «Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω»).
Όταν, λοιπόν, βρίσκεσαι βυθισμένος στον ψηφιακό σου κόσμο, απευθύνεσαι πάντα σε περισσότερους απ’ ό,τι διά ζώσης. Και ελπίζεις να λάβεις την αναγνώριση που λείπει από δίπλα σου.
Γιατί, όταν σκρολάρεις αδιάλειπτα μέχρι να γδαρθεί ο αντίχειράς σου, κάποια στιγμή θα βρεις έστω έναν, έστω μία, να σου πει ένα γεια, να του αρέσει μια φωτογραφία σου, μια ατάκα σου ή κάτι που έκανες και δημοσίευσες. Να του αρέσει κάτι από όλα αυτά. Όχι όμως εσύ. Μόνο αυτός που αφήνεις δημόσια να δει. Σίγουρα όχι ο αληθινός, ο ουσιαστικός, ο ολοκληρωμένος εσύ.
Τις περισσότερες φορές, άλλωστε, σου προσφέρει ένα ανούσιο γεια, ένα ανόρεχτο like, καθώς ελάχιστα ενδιαφέρεται για σένα αφού δεν σε γνωρίζει πραγματικά ή δεν νοιάζεται να σε γνωρίσει. Αν μου επιτρέπεις, και σ’ το λέω για να το ακούσω πρώτα εγώ, να προτιμάς εκείνον που ντύθηκε, χτενίστηκε, πήρε μετρό, αυτοκίνητο, τα πόδια του και ήρθε να σε συναντήσει.
Αυτόν που επένδυσε σε σένα. Αυτόν που διέθεσε χρόνο. Αυτόν που ψάχνει τρόπο να σε μάθει. Αυτόν που δείχνει ότι πραγματικά ενδιαφέρεται καθισμένος με τις ώρες δίπλα σου, στο καφέ, στη δουλειά, στον δρόμο, στο σπίτι, δίπλα σου, χωρίς κινητό, παρά με τη διάθεση να δει πιο μέσα, σε αυτό που αποκαλείς «εγώ». Κλείνουμε τα κινητά, όσο είμαστε κοντά, για να είμαστε κοντά.

ΠΗΓΉ: https://enallaktikidrasi.com/2019/09/nikolas-smirnakis-protimas-ekeinon-ntithike-taxidepse-sinantiseis/

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

Οι «ευθύνες» της Κοκκινοσκουφίτσας







«… Για όσα συμβαίνουν στο δάσος έχει και η Κοκκινοσκουφίτσα την ευθύνη της. Ο λύκος, κούκλα μου, πάντα λύκος ήταν..» – Αλκυόνη Παπαδάκη

Και η αλήθεια είναι ότι είναι μία εξαιρετική ρήση. Συνήθως έχουμε μάθει να θυματοποιούμε τον εαυτό μας ή να εστιάζουμε μόνο στις ευθύνες και στις επιλογές του άλλου. Έχετε σκεφτεί όμως πόσο κακό κάνουμε στην αυτο-εικόνα μας με αυτό τον τρόπο;
Μαθαίνουμε να εστιάζουμε επιλεκτικά στις συμπεριφορές των άλλων και μαθαίνουμε επίσης να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας, σαν κάποιον που του συμπεριφέρονται άσχημα, που τον θίγουν, τον αντιμετωπίζουν σαν μία δεύτερη επιλογή.
Η άμεση συνέπεια όλης αυτής της φιλοσοφίας ζωής είναι εμείς με το χρόνο να μην πιστεύουμε στον εαυτό μας, να μην καλλιεργούμε έναν υγιή εγωισμό και να εστιάζουμε επιλεκτικά στις ευθύνες των άλλων. Και αυτό φαίνεται συνήθως μέσα από τις επιλογές σχέσεων που κάνουμε και από τους ρόλους που αναλαμβάνουμε σε αυτές τις σχέσεις.
Εμείς μαθαίνουμε να προσδοκάμε από τους άλλους την αλλαγή και σταματάμε σταδιακά να την διεκδικούμε από τον ίδιο μας τον εαυτό. Μαθαίνουμε να εστιάζουμε στους άλλους και παραμένουμε σε σχέσεις και σε καταστάσεις δίνοντας τόσες πολλές ευκαιρίες.
Να τις αναλάβεις τις ευθύνες σου. Μην τον φοβάσαι τον εαυτό σου. Μην του συμπεριφέρεσαι σαν μία δεύτερη επιλογή. Να τον αγαπάς τον εαυτό σου και να προσπαθείς να διεκδικείς πράγματα για σένα που θα καταλαβαίνεις την αξία σου, μέσα από αυτά.
Μην εστιάζεις στους άλλους, γιατί σταδιακά η επιβεβαίωσή σου θα γίνεται μόνο μέσα από τους άλλους και τις σχέσεις σου μαζί τους. Να μην φοβάσαι να κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη.
Να αγκαλιάζεις και τα λάθη σου, γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο τα λάθη θα σταματήσουν να είναι φαύλος κύκλος και η αποτυχία θα γίνει επιτυχία. Να μην φοβάσαι να αναλάβεις και τις ευθύνες σου. Μπορεί να πληγωθείς στην αρχή, αλλά η αλήθεια είναι ότι μακροπρόθεσμα η ανάληψη των ευθυνών σου θα σε βοηθήσει να χτίσεις μία υγιή αυτο-εικόνα και δεν θα μεταθέτεις τις ευθύνες όλες στον λύκο.

Εξάλλου, είχε και η Κοκκινοσκουφίτσα τις ευθύνες της, όπως σοφά είπε η Αλκυόνη Παπαδάκη. Κι αν δεν μπορείς μόνος σου, μόνη σου, μη φοβάσαι να ζητήσεις βοήθεια. Γιατί οι σύμμαχοι είναι πολύτιμοι στη ζωή μας.
ΠΗΓΉ: https://enallaktikidrasi.com/2019/09/euthines-tis-kokkinoskoufitsas/