Ο
Μόζες Μέντελσον, παππούς του διάσημου Γερμανού συνθέτη, κάθε άλλο παρά όμορφος
ήταν. Πέρα από το μικρό του ανάστημα είχε και μια αστεία καμπούρα.
Μια
μέρα επισκέφθηκε έναν έμπορο στο Αμβούργο που είχε μια όμορφη κόρη που
ονομαζόταν Φρούμτζε. Ο Μόζες την ερωτεύτηκε παράφορα. Η Φρούμτζε, όμως, ένιωθε
αποστροφή για την απαίσια εμφάνισή του.
Όταν
ήρθε η ώρα του να φύγει, ο Μόζες μάζεψε όλο του το κουράγιο κι ανέβηκε τη σκάλα
που οδηγούσε στο δωμάτιό της, επιδιώκοντας να βρει μια τελευταία ευκαιρία να
της μιλήσει. Ήταν όμορφη σαν ουράνια οπτασία, η άρνησή της όμως να τον κοιτάξει
τον πονούσε. Μετά από μερικές απόπειρες να πιάσει κουβέντα μαζί της ο Μόζες τη
ρώτησε δειλά, «Πιστεύεις ότι οι γάμοι κανονίζονται στον ουρανό;»
«Ναι»,
του απάντησε χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει. «Εσύ το πιστεύεις;»
«Ναι,
το πιστεύω», αποκρίθηκε εκείνος. «Ξέρεις, στον ουρανό, κάθε φορά που γεννιέται
ένα αγόρι, ο Κύριος ανακοινώνει ποια κοπέλα θα παντρευτεί. Όταν γεννήθηκα εγώ,
μου έδειξαν τη γυναίκα που θα παντρευόμουν». Κι ο Κύριος πρόσθεσε: «Μόνο που η
γυναίκα σου θα είναι καμπούρα».
Αμέσως
κι επιτόπου φώναξα: «Ω, Κύριε, θα ήταν τραγικό για μια γυναίκα να είναι
καμπούρα. Σε παρακαλώ, Κύριε, δώσε σ’ έμενα την καμπούρα και κάνε την αυτήν
όμορφη».
Και
τότε η Φρούμτζε γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια κι ένιωσε να την κινεί κάποια
βαθιά ανάμνηση. Άπλωσε το χέρι της και το έδωσε στον Μέντελσον. Αργότερα έγινε
η αφοσιωμένη του σύζυγος.
Barry & Joyce Vissell
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου