Αρχαία ανέκδοτα

Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο, απάντησε:

“Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων.”

                                                            -------

Ένας μοχθηρός άνθρωπος ήθελε να φυλάξει το σπίτι του από κάθε κακό. Έβαλε στην πόρτα μια επιγραφή που έλεγε:

“Κανένα κακό να μη μπει στο σπίτι αυτό”.

Ο Διογένης διάβασε την επιγραφή και απόρησε:

“Μα ο ιδιοκτήτης του σπιτιού από που θα μπει; “

                                                            --------

Ο φιλόσοφος Αντισθένης συμβούλευε τους Αθηναίους να ανακηρύξουν με την ψήφο τους τα γαϊδούρια σε άλογα. Και όταν του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι έξω από κάθε λογική, ο Αντισθένης παρατήρησε:

“Μήπως και στρατηγούς δεν αναδεικνύετε άντρες απλώς με την ψήφο σας και χωρίς να έχουν πάρει καμία απολύτως εκπαίδευση;

-------

Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος απάντησε:

“Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν”.

                                                            -------    

Ένας φτωχός πλησίασε τον Σωκράτη και του είπε:

“Θέλω να γίνω μαθητής σου, αλλά δεν έχω τίποτε, το μόνο που μπορώ να σου προσφέρω είναι ο εαυτός μου”

Ο Σωκράτης του απαντά:

“Δεν καταλαβαίνεις λοιπόν ότι μου δίνεις το πιο σπουδαίο πράγμα;”

                                                            -------

Ο Πλάτωνας επέπληξε κάποιον γιατί έπαιζε κύβους. Εκείνος δικαιολογήθηκε:

“Τα ποσά που παίζω στο παιχνίδι είναι ασήμαντα”

Ο Πλάτωνας του παρατήρησε:

“Η συνήθεια όμως να παίζεις δεν είναι καθόλου κάτι ασήμαντο”

Ανέκδοτα της Αρχαιότητας, από το βιβλίο "Ελληνικά Ανέκδοτα" του Σωκράτη Γκίκα