Μια ιστορία με αφορμή την ... αποξένωση

Με λένε Μαγδαληνή. Σε λίγες μέρες έχω τα γενέθλιά μου θα γίνω δύο χρονών…

δε χαίρομαι και πολύ γιατί πέφτουν Παρασκευή.

Ο μπαμπάς έρχεται Σάββατο και με βλέπει,

δεν μπορεί να έρθει την Παρασκευή, δεν τον αφήνει ο κύριος δικαστής.

Υπάρχει μία απόφαση που λέει ότι ο μπαμπάς μπορεί να έρθει μόνο

στα τρίτα και τα τέταρτα γενέθλιά μου που πέφτουν Σαββατοκύριακο.

Του χρόνου μπορεί να τον κοροϊδέψω για να μη στεναχωρηθεί.

Θα του πω ότι τότε γίνομαι δύο ετών…

Όταν μεγαλώσω δε θα έχω ούτε ημερολόγιο ούτε ρολόι.

Αν με αγκαλιάσει ο μπαμπάς μου την Παρασκευή είναι κακός

αν με αγκαλιάσει το Σάββατο είναι καλός.

Κουράστηκα πια…

Θα πω στη μαμά να φυλάξει ένα κομμάτι τούρτα και στον μπαμπά.

Θα βάλω ένα κεράκι σε αυτό το κομμάτι και ένα στην υπόλοιπη τουρτίτσα.

Όταν μεγαλώσω πρέπει να μάθω τις μέρες…

και από τώρα τις ξέρω λιγάκι…

Δευτέρα, Τρίτη, Σάββατο, Τετάρτη, Κυριακή, Πέμπτη, Σάββατο, 

Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή.

Σας κοροϊδεύω το ξέρω…

Δεν φταίει ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά ούτε ο κύριος δικαστής.

Οι μέρες φταίνε, έχουνε λίγα Σάββατα.