Παγίδα (2)

Είναι μεσημέρι, στα τέλη του Ιούλη  και ακούω τους απεγνωσμένους ήχους μιας πάλης ζωής και θανάτου λίγα μέτρα παρακάτω. Είναι μια μύγα  που αναλίσκει την τελευταία σπίθα ενέργειας της μικρής της ζωής σε μια άσκοπη προσπάθεια να πετάξει μέσα από το τζάμι του παραθύρου. Τα φτερά που πεταρίζουν περιγράφουν τη στρατηγική της : «προσπάθησε πιο πολύ». Όμως είναι μάταιο . Η τρελή προσπάθεια δεν έχει ελπίδες . Ειρωνικά η πάλη είναι κομμάτι της παγίδας. Είναι αδύνατο για τη μύγα να προσπαθήσει αρκετά σκληρά ώστε να καταφέρει να σπάσει το τζάμι. Παρ’ όλα αυτά , το μικρό έντομο διακινδυνεύει και τη ζωή του για να φτάσει το στόχο του με επιμονή και αποφασιστικότητα .

     Η μύγα είναι καταδικασμένη. Θα πεθάνει στο τζάμι . Στην άλλη άκρη του δωματίου , μόνο δέκα βήματα μακριά, η πόρτα είναι ανοιχτή. Δέκα δευτερόλεπτα πετάγματος και η μύγα θα μπορούσε να βγει έξω. Με ελάχιστη προσπάθεια που τώρα χαραμίζεται , θα μπορούσε να ελευθερωθεί από την παγίδα μέσα στην οποία μπήκε μόνη της .  Η δυνατότητα είναι εκεί. Θα ήταν τόσο εύκολο!

    Γιατί η μύγα δεν δοκιμάζει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό; Πώς της μπήκε η ιδέα ότι αυτός ο δρόμος και  η αποφασιστικότητά της θα φέρουν την  επιτυχία; Με ποια λογική συνεχίζει μέχρι θανάτου να αναζητά την έξοδο;

    Χωρίς αμφιβολία αυτό είναι λογικό για τη μύγα! Δυστυχώς είναι μια λογική που θα την σκοτώσει. Δεν είναι αναγκαίο να προσπαθούμε σκληρότερα για να επιτύχουμε περισσότερα - δεν εξασφαλίζεται καν ότι έτσι θα πάρουμε αυτό που θέλουμε απ΄ τη ζωή . Στην πραγματικότητα αυτό  αποτελεί ένα μέρος της παγίδας και την αρχή του προβλήματος!

     Δεν χρειάζεται να προσπαθούμε περισσότερο, αντίθετα, να μάθουμε να  επικεντρώνουμε την προσοχή μας στο πώς επιλέγουμε να ζούμε.

  Στερεότυπα:

·       Η ζωή είναι μια πάλη

·       Όσο περισσότερο προσπαθείς τόσο περισσότερα κερδίζεις

·       Η πάλη συμβάλλει και εμβαθύνει την αυτοεκτίμηση του καθενός

·       Κάτι που γίνεται χωρίς προσπάθεια δεν έχει νόημα και αξία

    Καθώς διαπιστώνουμε νέες λύσεις  που διευκολύνουν τη ζωή μας , νοιώθουμε έκπληξη με το πώς ο νους μας θέλει να κάνει τα πράγματα πολύπλοκα . Κατά κάποιο τρόπο η  πάλη δίνει περισσότερη αξία και νόημα. Γιατί;

      Η κινητήρια δύναμη πίσω από τις επιλογές που κάνουμε είναι ο φόβος. Φοβόμαστε ότι δεν θα υπάρχει αξία ή νόημα  σ’ αυτό για το οποίο  παλεύουμε  χωρίς τον αγώνα. Χωρίς λοιπόν την πάλη δεν θα πάρουμε αυτό που επιθυμούμε και δεν θα πηγαίναμε εκεί που  θέλουμε να πάμε . Έτσι,  ενόσω αγωνιζόμαστε παραμένουμε κολλημένοι ακριβώς εκεί που είμαστε , όπως δηλαδή η μύγα στο παράθυρο.

     Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο μόνος τρόπος να πάρουν αυτά που θέλουν στη ζωή, να εξελιχθούν ή να φτάσουν σε ανώτερα επίπεδα επίγνωσης είναι μέσα από μόχθο. Όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο έχουν την τάση να εξελίσσονται μέσα από δοκιμασίες. Δεν θα ήταν πιο εύκολο, δεν θα έπαιρνε λιγότερο χρόνο και ενέργεια, αν αποφασίζαμε να αναπτυχθούμε μέσα από τη χαρά και την αρμονία, παρά μέσα από την προσπάθεια;