Η πραγματική ευτυχία και ευημερία

Κάποιος πλούσιος παρακάλεσε έναν δάσκαλο του Ζεν να γράψει κάτι που να προωθήσει την ευημερία της οικογένειας του για τα επόμενα χρόνια. Θα έπρεπε να είναι κάτι που τα μέλη της οικογένειας θα μπορούσαν να έχουν σε εκτίμηση και να το θεωρούν σαν καθοδήγηση για τις επόμενες γενιές.

Και τότε ο δάσκαλος έγραψε πάνω σ’ ένα μεγάλο κομμάτι χαρτί, «Ο πατέρας πεθαίνει, ο γιος πεθαίνει, ο εγγονός πεθαίνει».

Ο άνθρωπός μας έγινε έξαλλος όταν το διάβασε. «Σου ζήτησα να γράψεις κάτι που θα έφερνε ευτυχία και ευημερία στην οικογένειά μου, γιατί μου δίνεις κάτι τόσο καταθλιπτικό;»

«Αν ο γιος σου πεθάνει πριν από σένα», είπε ο δάσκαλος, «αυτό θα αποτελέσει ανυπέρβλητη θλίψη για την οικογένειά σου. Αν πεθάνει ο εγγονός σου πριν από τον γιο σου, κι αυτό επίσης θα φέρει μεγάλη λύπη. Αν όμως η οικογένειά σου, γενιά μετά τη γενιά, φεύγει με τη σειρά που σου γράφω, αυτό θα αποτελέσει τη φυσική πορεία της ζωής. Κι αυτό αποτελεί την αληθινή ευτυχία και ευημερία».