Τα μάτια

Συναντάς χιλιάδες μάτια. 
Μερικά σε κοιτάζουν αφ’υψηλού.
Άλλα περιμένουν κάτι από σένα. Καμιά φορά να τους δείξεις το δρόμο… Καμιά φορά κοιτάζουν για να δουν θέατρο… καμιά φορά μήπως και μπουρδουκλωθείς… 
Μερικά σε βλέπουν καλός, άλλα κακός.
Μερικά δεν σε βλέπουν με καλό μάτι… άλλα δεν θέλουν να σε δουν καν. Καθόλου. Δειλά, η μήπως αλαζονικά…
Δεν ένιωσες ποτέ να σε γδύνουν με τα μάτια; Η… να σε ματιάζουν;
Σίγουρα ναι… το ένιωσες.
Είναι και άλλα μάτια που τα έχεις κάνει να τρεμοπαίζουν από αγάπη… είναι μάτια που έκανες να δακρύζουν, άθελα σου…
Είναι και άλλα εκατομμύρια μάτια που δεν σε είδαν ποτέ… 
Είναι και αυτά τα μάτια που σου χαμογελάνε από την πρώτη κιόλας στιγμή που σε είδαν. Αυτά που λάμπουν όταν συναντάνε τα δικά σου… Αυτά που σου μιλάνε χωρίς να πουν λέξη. Αυτά που τα καταλαβαίνεις με την πρώτη ματιά. Αυτά που γεννήθηκαν για να κοιτάζουν μέσα στην ψυχή σου.
Είδες λοιπόν, ότι δεν έχει νόημα να απογοητεύεσαι και να σκέπτεσαι αυτούς που σε κοιτάζουν με κακό μάτι… έτσι και αλλιώς ο κόσμος είναι γεμάτος με τέτοια μάτια…
Διότι υπάρχουν και αυτά τα μάτια που τα περίμενες μια ζωή…

Διότι αυτά τα μοναδικά μάτια που λάμπουν όταν σε βλέπουν και κάνουν τα δικά σου να χαμογελάνε, είναι ολόκληρος ο κόσμος σου!

 KΑΡΜΕΝ ΓΛΙΓΛΗ