Το κέικ

Μερικές φορές αναρωτιόμαστε: τί έκανα για να το αξίζω αυτό;

Εδώ είναι η εξήγηση…

Μια κόρη λέει στη μητέρα της, πως όλα της πηγαίνουν στραβά.

Μπορεί να έγραψε χάλια στο διαγώνισμα των Μαθηματικών,

…Ο φίλος της να την άφησε… για την καλύτερη φίλη της.

Σε τέτοιες δύσκολες ώρες, μια καλή μητέρα ξέρει καλά τί χρειάζεται για να παρηγορήσει την κόρη της… Λέει : “Θα φτιάξω ένα υπέροχο κέικ!” , την αγκαλιάζει και πάνε στην κουζίνα, ενώ η κόρη κάνει προσπάθεια να χαμογελάσει.

Καθώς η μητέρα ετοιμάζει τα σκεύη και τα υλικά, η κόρη κάθεται απέναντί της στον πάγκο. Η μητέρα ρωτά,

“Γλυκιά μου, θα ήθελες ένα κομμάτι κέικ;”

Η κόρη απαντά, “Φυσικά, μαμά! Ξέρεις ότι μου αρέσει πολύ!”

“Εντάξει…”

λέει η μητέρα,

“Πιες λίγο λάδι!” Έκπληκτη η κόρη απαντά,

“Τί;!; Με τίποτα!!!”

“Τί θα έλεγες για δυο ωμά αυγά;”

Η κόρη απαντά, “Με δουλεύεις;”

“Λιγάκι αλεύρι;”

“Όχι μαμά! Θα με πιάσει η κοιλιά μου!”

Η μητέρα λέει,

“Όλα αυτά τα υλικά είναι άψητα και έχουν άσχημη γεύση, αλλά αν τα βάλεις μαζί

και τα ψήσεις…

…Φτιάχνουν ένα υπέροχο κέικ!”

Η φύση εργάζεται με τον ίδιο τρόπο.

Όταν αναρωτιόμαστε, γιατί μας υποχρεώνει να περνάμε δυσκολίες,

δεν αντιλαμβανόμαστε πού θα μας βγάλουν ή τί θα μας φέρουν.

Μόνο η ζωή  γνωρίζει

και ΔΕΝ μας αφήνει να πέσουμε.

Δεν χρειάζεται να αρκεστούμε στα ωμά υλικά, να  έχουμε εμπιστοσύνη…

και θα δούμε να βγαίνει από αυτά, κάτι που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε !