Να θυμηθώ...

Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-παρκ;

ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα;

Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας;

Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα;

Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα;

Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι;»

Ακούς την απάντηση;

Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου;

Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του;

Έχασες επαφή; Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες τον χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»

Καλύτερα χαλάρωσε.

Μην χορεύεις τόσο γρήγορα .

Η ζωή είναι μικρή

Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.

Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.

Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες......

Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.

Γι` αυτό χαλάρωσε.

Άκου την μουσική πριν τελειώσει το τραγούδι.