Χαμόγελα βλέπω και γιατί όχι δηλαδή, Σαββατοκύριακο
έρχεται. Αν καταφέρουμε τώρα να αδειάσουμε και το μυαλουδάκι μας, να το
πείσουμε να ξεκολλήσει επιτέλους από εκείνο το αλογάκι στο καρουζέλ που το
γυρνά γύρω απ’ τα ίδια και τα ίδια, μπορεί να γίνει και υπέροχο. Όχι, τέλος το
λούνα παρκ, δε θα μας πάει πάλι αυτό όπου θέλει, του βρίσκουμε νέο στέκι………το
πάμε βόλτα στο πλανητάριο και το αφήνουμε ελεύθερο να κινείται ανάμεσα
στα αστέρια και να πατά δίχως κανέναν εξοπλισμό επάνω στο φεγγάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου