Ένας Δάσκαλος ρώτησε τους μαθητές του:
"Γιατί φωνάζουμε όταν είμαστε
θυμωμένοι; Γιατί φωνάζουν οι άνθρωποι ο ένας στον άλλον όταν είναι
εκνευρισμένοι;"
Οι μαθητές σκέφτηκαν για λίγο και ένας
απʼ
αυτούς είπε:
"Επειδή χάνουμε την ψυχραιμία μας,
γι αυτό φωνάζουμε."
"Ναι, αλλά γιατί να φωνάξεις όταν
ο άλλος βρίσκεται δίπλα σου; Δε γίνεται να του μιλάς με πιο απαλή φωνή; Γιατί
φωνάζετε σε κάποιον όταν είστε θυμωμένοι;"
Οι μαθητές έδωσαν κάποιες απαντήσεις,
μα καμία δεν ικανοποίησε το Δάσκαλο.
Μετά από αρκετή ώρα εκείνος είπε:
"Όταν δύο άνθρωποι είναι θυμωμένοι
ο ένας με τον άλλον, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ. Για να καλύψουν αυτήν
την απόσταση πρέπει να φωνάζουν για να μπορέσει να ακούσει ο ένας τον άλλον.
Όσο πιο θυμωμένοι είναι, τόσο πιο δυνατά πρέπει να φωνάξουν ώστε να ακουστούν
σε αυτήν
την απόσταση."
Μετά ο Δάσκαλος ρώτησε:
"Τι συμβαίνει όταν δύο άνθρωποι
ερωτεύονται; Δε φωνάζουν, αλλά μιλάνε σιγανά, γιατί; Επειδή οι καρδιές τους
είναι κοντά. Η απόσταση ανάμεσά τους είναι πολύ μικρή..."
Και τελικά είπε:
"Όταν αγαπηθούν ακόμα περισσότερο,
τι συμβαίνει;
Δε μιλούν, μονάχα ψιθυρίζουν και
έρχονται ακόμα πιο κοντά με την αγάπη τους. Στο τέλος δε χρειάζεται καν να
ψιθυρίσουν, απλά κοιτάζονται και αυτό αρκεί. Τόσο κοντά είναι δύο άνθρωποι όταν
αγαπάνε ο ένας τον άλλον."
http://www.newsbomb.gr/prionokordela/ellada/story/344896/paisios-i-agapi-katargei-tis-apostaseis
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πνευματική ζωή δεν υπάρχει 'κοντά' και 'μακριά'
Εκεί που Υπάρχει Αγάπη, δεν υπάρχει απόσταση...
Είμαστε τόσο εγκλωβισμένοι στο μικρό εαυτό μας, τόσο μονωμένοι ο ένας από τον άλλον... τόσο μακριά από την Αγάπη...