Υπήρχε
κάποτε ένας μαχητής ο οποίος μπορούσε να νικήσει οποιονδήποτε αρκεί να έκανε
την πρώτη κίνηση ο αντίπαλός του. Έτσι, προσέβαλλε συνέχεια τους γύρω του μέχρι
που εκείνοι έχαναν την υπομονή τους και επιτίθονταν, με αποτέλεσμα να νικούσε
πάντα. Καυχιόταν, λοιπόν, πως δεν υπήρχε άλλος πολεμιστής που να μπορεί να τον
κερδίσει. Έχοντας ακούσει για τη φήμη ενός μεγάλου και ηλικιωμένου Δασκάλου,
τον προκάλεσε σε μονομαχία.
Επί δύο ώρες τον προσέβαλλε με τον πιο αισχρό τρόπο, κι ο Δάσκαλος καθόταν και τον κοιτούσε, όρθιος και ήρεμος.
"Μα πώς είναι δυνατόν να ανέχεσαι όλες αυτές τις προσβολές? Τόσο αναίσθητος είσαι?" ρώτησε στο τέλος ο νεαρός πολεμιστής εκνευρισμένος.
Ο Δάσκαλος χαμογέλασε και είπε: "Αν ένα δώρο δεν το δεχτείς, σε ποιον ανήκει?".
Επί δύο ώρες τον προσέβαλλε με τον πιο αισχρό τρόπο, κι ο Δάσκαλος καθόταν και τον κοιτούσε, όρθιος και ήρεμος.
"Μα πώς είναι δυνατόν να ανέχεσαι όλες αυτές τις προσβολές? Τόσο αναίσθητος είσαι?" ρώτησε στο τέλος ο νεαρός πολεμιστής εκνευρισμένος.
Ο Δάσκαλος χαμογέλασε και είπε: "Αν ένα δώρο δεν το δεχτείς, σε ποιον ανήκει?".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου