Η εξαδέλφη της τριανταφυλλιάς

Τα λουλούδια των αγρών είχαν μεγάλη φιλονικία μεταξύ τους. Ποιό τάχα απ όλα είναι το ευγενέστερο; Το καθένα έλεγε τον εαυτό του και έφερνε προς υποστήριξη τα καλοχρωματισμένα άνθη του, τα δροσερά του φύλλα ή τη γλυκιά ευωδιά του.

-Έξαφνα βγήκε και η Τσουκνίδα στη μέση."Ολοι απόρεσαν αμα την είδαν. Τι είχε να πεί κι αυτή; Να παινεθεί για την ευγένειά της; Δε γυρίζει λίγο να ιδεί το πρόσωπό της στο νερό και να ησυχάσει; Μα η Τσουκνίδα, χωρίς να δόσει προσοχή στα μουρμουρίσματα των άλλων, αρχίζει να φωνάζει, βραχνά βραχνά, ενώ κινούσε τα αγκαθωτά φύλλα της.

- Καλέ ποιός μιλεί εδώ για ευγένειες; Μήπως το Θυμάρι, που καπνίζει τους φούρνους του χωριού ή η κυρά Ρίγανη που νοστιμίζει τα ψητά του μαγειρίου ή η κυρά Μολόχα η μαλακτική, που στολίζει τα φαρμακεία ή το χαμόμηλο με το κίτρινο πρόσωπό του; Δεν έχει κανένας άλλος το δικαίωμα να καυχιέται για ευγένεια. Εγώ μόνο.

"Όλα τ' αγριολούλουδα, όταν άκουσαν τα λόγια αυτά, απόρεσαν περισσότερο. Δεν περίμεναν τόση αδιαντροπιά από την Τσουκνίδα. Μερικά κράτησαν τα γέλια." Άλλα θύμωσαν αληθινά. Μόνο τα μικρότερα δε φανέρωσαν τι αισθάνονται, γιατί φοβούνταν τα αγκάθια της Τσουκνίδας.

Η Τσουκνίδα όμως δεν έδοσε σημασία σε τίποτα και είπε δυνατότερα: 

- Μου φαίνεται παράξενο, που απορείτε για την ευγένειά μου ή κάνετε επίτηδες οτι δεν εννοείτε. Νά σας το εξηγήσω αμέσως. Ποιό είναι το ευγενέστερο φυτό του κόσμου; 'Όλοι θ’ αποκριθείτε : η Τριανταφυλλιά. Λοιπόν εγώ είμαι η εξαδέρφη της Τριανταφυλλιάς!

Με τα λόγια αυτά της Τσουκνίδας όλα πια τ' αγριολούλουδα άρχισαν να φωνάζουν. Κάθε άλλο περίμεναν άπ' την Τσουκνίδα, άλλ' όχι κι αυτό. Τότε το Θυμάρι, το οποίο είχε προσβληθεί από τα λόγια της Τσουκνίδας, φωνάζει πρώτο. "Έπειτα παίρνουν με τη σειρά το λόγο και τα άλλα λουλούδια...

Κατ' αυτό τον τρόπο ακούστηκε τότε εκεί ο εξής διάλογος:

Το Θ υ μ ά ρ ι (θυμωμένο): Εξαδέλφη της Τριανταφυλλιάς εσύ; Από που κι ως που; 

Η Τ σ ο υ κ ν ί δ α (με πείσμα): Θα σου το αποδείξω εύθύς.

Η Ρ ί γ α ν η (με θάρρος): Βέβαια να το αποδείξεις.

Το Χ α μ ό μ η λ ο (ωχρό από το θυμό του): Αφού είσαι εξαδέρφη της Τριανταφυλλιάς, θα της μοιάζεις.

Η Τ σ ο υ κ ν ί δ α (χωρίς ντροπή): Βέβαια της μοιάζω!

"Όλα τ' αγριολούλουδα ανασηκώνονται στις ρίζες τους για να δουν σα τι η Τσουκνίδα μοιάζει της Τριανταφυλλιάς. Κι αυτή ακόμα η Κυκλαμιά πρόβαλε από μια σχισμή του βράχου.

Τα Θ υ μ ά ρ ι: Αφού μοιάζεις της Τριανταφυλλιάς, που είναι τα ωραία τριαντάφυλλά σου;

Η Τ σ ο υ κ ν ί δ α (λίγο ταπεινωμένη): Τριαντάφυλλα δεν έχω.

Η Ρ ί γ α ν η: Αφού μοιάζεις της Τριανταφυλλιάς, που είναι η ευωδιά σου;

Η Τ σ ο υ κ ν ί δ α (περισσότερο ταπεινωμένη): Ευωδιά δεν έχω.

Όλα τα  α γ ρ ι ο λ ο ύ λ ο υ δ α μαζί (με ανυπομονησία): Μα τι έχεις λοιπόν;  Σε τι μοιάζεις της εξαδέλφης σου;

Η Τ σ ο υ κ ν ί δ α: Επιτέλους, να, έχω κι εγώ αγκάθια! Σ' αυτό μοιάζω της εξαδέλφης μου! (Οχλοβοή, σφυρίγματα, γέλια πανδαιμόνιο)...

Το Θ υ μ ά ρ ι (πρός τα άλλα λουλούδια): Ακούς εκεί!

Η Ρ ί γ α ν η (με ακράτητα γέλια): Ωραία... ομοιότητα!

Η Μ o λ ό χ α (με πικρή ειρωνεία): Δε βρήκε κανένα από τα προτερήματα της τριανταφυλλιάς και της έμοιασε μόνο σ ένα ελάττωμα της.

Τό Χ α μ ό μ η λ ο: Και καμαρώνει γι' αυτό και θέλει να μας κάνει την εξευγενισμένη. Σίγουρα δεν είναι στα καλά της.

Η Τ σ ο υ κ ν ί δ α καταθυμωμένη επήγε και κρύφτηκε σ' ένα χαντάκι. Από το θυμό της μεγάλωσαν περισσότερο τ' αγκάθια της. Αυτή όμως τα βλέπει με υπερηφάνεια και νομίζει οτι μοιάζει περισσότερο της Τριανταφυλλιάς της εξαδέλφης της.

Γεώργιος Δροσίνης
πηγή : http://antikleidi.com