Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Η μαργαρίτα κι ο εγωισμός







Είμαι μια μαργαρίτα σε ένα λιβάδι με μαργαρίτες... Αλλά μέσα σε τόσες άλλες... είναι αδύνατο να προσέξει κανείς την ομορφιά μου.
Ένας άγγελος άκουσε τι σκεφτόταν η μαργαρίτα και σχολίασε:
Μα είσαι τόσο όμορφη...
Θέλω να είμαι μοναδική...
Για να μην ακούει παράπονα ο άγγελος, τη μετέφερε στην παραλία μιας πόλης... Μέρες μετά επισκέφτηκε την περιοχή ένας δημοτικός σύμβουλος, με τον κηπουρό για να την αναπλάσουν.
Δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον εδώ... σκάψτε το χώμα και φυτέψτε παντού γεράνια.
Μισό λεπτό ούρλιαξε η μαργαρίτα... θα με σκοτώσετε...
Αν υπήρχαν κι άλλες σαν κι εσένα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα ωραίο παρτέρι...
Απάντησε ο δημοτικός σύμβουλος:
Είναι αδύνατον όμως να βρεθούν μαργαρίτες εδώ γύρω και εσύ μόνη σου δεν κάνεις έναν κήπο...
Αμέσως μετά ξερίζωσε τη μαργαρίτα...!

paulo coelho

3 σχόλια:

  1. Υπέροχος, ο συναισθηματικός σου κόσμος. Νιώθω ευγνωμοσύνη προς την φίλη Joan Petra που μας έδειξε τον δρόμο για το
    "σπίτι" σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Άννα στο Συναισθηματικό Κόσμο! Καλό ταξίδι να έχουμε!

      Διαγραφή