Το αλφαβητάρι των αξιών

για να γίνουμε Άνθρωποι με Α κεφαλαίο

Μεγαλώνετε. Σιγά σιγά κάνετε όνειρα, θέτετε στόχους και προσπαθείτε να τους πραγματοποιήσετε. Οι γνώσεις όμως δεν είναι ποτέ αρκετές, αν δε στηρίζονται σε στέρεες βάσεις, σε αξίες.
Το παρακάτω μικρό αλφαβητάρι αναφέρεται στα θεμέλια που μπορούμε να βασιστούμε για να γίνουμε Άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Ας το δούμε...

Ακρόαση

● Ακούω τους άλλους, προσεχτικά. Δεν τους διακόπτω ούτε σκέφτομαι τι θα πω μετά. Ενδιαφέρομαι ειλικρινά να μάθω την πραγματικότητά τους.
● Δε χρειάζεται να λέω πολλά, αλλά αυτά που λέω να έχουν ουσία.
● Εκτιμώ την αξία της σιωπής και της ακρόασης...
● Ακούω και τα μηνύματα του εαυτού μου, τα συναισθήματά μου, το σώμα μου.

Αποδοχή

● Αποδέχομαι τους άλλους. Δεν τους κατακρίνω, γιατί ποτέ δεν έχω όλα τα δεδομένα.
● Επιλέγω να βλέπω σε αυτούς το καλό. Δεν υιοθετώ κατακρίσεις ή κουτσομπολιά για κάποιο πρόσωπο· περιμένω να το γνωρίσω ο ίδιος.
● Όταν υπάρχει κάτι αρνητικό, δεν κριτικάρω το άτομο αλλά την πράξη του. Θυμάμαι πάντοτε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν.
● Μια αρνητική πράξη στο παρελθόν δε χαρακτηρίζει κάποιον ούτε στο σύνολό του ούτε για πάντα.
● Προσέχω τις λέξεις που χρησιμοποιώ. Αν δεν έχω να πω κάτι καλό για κάποιον, καλύτερα να μην πω τίποτα!
● Προσπαθώ να βλέπω τα κοινά με τους άλλους, παρά τις διαφορές μας.
● Δεν κρίνω, για να μην κριθώ...

Αυτοεκτίμηση

● Επαινώ τον εαυτό μου. Εκτιμώ καθημερινά αυτά που κάνω και αυτό που είμαι. Αναγνωρίζω όλα τα καλά σημεία του χαρακτήρα μου, όλα τα ταλέντα μου και όλες τις δυνάμεις μου.
● Αποδέχομαι τις αδυναμίες μου, χωρίς να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους. Ο καθένας άλλωστε είναι μοναδικός. Επαινώ τον εαυτό μου σε κάθε μου προσπάθεια να γίνω καλύτερος, να εκπληρώσω το δυναμικό μου, που είναι απεριόριστο.

● Θυμάμαι ποιος είμαι και τι αξίζω Αρνούμαι τις αρνητικές σκέψεις που με κρίνουν αρνητικά (π.χ. «είμαι κουτός») και τις αντικαθιστώ με θετικές σκέψεις αποδοχής («είμαι έξυπνος, μπορώ να τα καταφέρω»).
● Όταν πιστεύω στον εαυτό μου, ανοίγω το δρόμο για να προχωρήσω μπροστά!

Γενναιοδωρία

● Ο πλούτος δεν είναι συγκέντρωση αγαθών αλλά στάση ζωής. Δεν προσφέρω στους άλλους μόνο υλικά αγαθά αλλά και το χρόνο μου, τη διάθεσή μου, τον καλό μου λόγο, το χαμόγελο και τη βοήθειά μου.
● Σκέφτομαι τους άλλους σε κάθε ευκαιρία. Όσο περισσότερα δίνω τόσο πλουσιότερος νιώθω, τόσο περισσότερα μου φέρνει η ζωή!

Διαίσθηση

● Πιστεύω στη διαίσθηση και στην προσωπική μου αλήθεια. Δεν παρασύρομαι από τις γνώμες των άλλων ούτε τους αφήνω να με κάνουν ό,τι θέλουν.
● Ακούω τη γνώμη των ατόμων που εμπιστεύομαι, ωστόσο δε θεωρώ τους άλλους πιο ικανούς ή πιο έξυπνους από εμένα. Κανείς δεν κατέχει το αλάνθαστο και κανείς δεν μπορεί να καθορίσει το μέλλον μου.
● Πιστεύω στην προσωπική μου αλήθεια, ακούω τη διαίσθησή μου και αναλαμβάνω την ευθύνη για τη ζωή μου...

Ειλικρίνεια

● Είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Παραδέχομαι τις αληθινές
μου σκέψεις, τα πραγματικά μου συναισθήματα. Μόνο μέσα από την ειλικρινή παραδοχή μπορώ να αλλάξω κάτι άσχημο πάνω μου.
● Όταν είμαι ειλικρινής, οι άλλοι με εμπιστεύονται κι εγώ εμπιστεύομαι τον εαυτό μου.
● Δε φοβάμαι να παραδεχτώ τα λάθη μου. Τα λάθη δε σημαίνουν ότι δεν έχω αξία! Θυμάμαι ότι αυτός που δεν κάνει λάθη είναι αυτός που δεν κάνει τίποτα!
● Όταν νιώθω ασφαλής με τον εαυτό μου, δε φοβάμαι να πω την αλήθεια και στους άλλους.

Επιμονή

● Επιμένω σε ένα στόχο που αξίζει. Δεσμεύομαι σε ανθρώπους
που αξίζουν. Έχω στο μυαλό μου ότι για να αποδώσει μια προσπάθεια καρπούς χρειάζεται χρόνο, αφοσίωση και επιμονή.
● Όταν αναλαμβάνω μια ευθύνη, δεσμεύομαι να την ολοκληρώσω. Δεν αφήνω τις περιστασιακές απογοητεύσεις να με καταβάλλουν!
● Επιμένω να κάνω το καλύτερο που μπορώ κι έχω πίστη ότι κάτι καλό θα προκύψει στο τέλος!

Ευγένεια

● Οι κανόνες της ευγένειας είναι σημαντικοί για τη ζωή μου, την κάνουν αξιοπρεπή και πολιτισμένη. Εκφράσεις όπως «καλημέρα», «με συγχωρείτε», «ευχαριστώ», «παρακαλώ» δεν είναι παλιομοδίτικες αλλά απαραίτητες για την ποιότητα της καθημερινότητάς μου.
● Δε χρειάζεται να περιμένω να είναι ο άλλος ευγενικός. Δίνω πρώτος το παράδειγμα ενός πολιτισμένου ανθρώπου που σέβεται τον εαυτό του!
● Όταν διαμαρτύρομαι, το κάνω με ευγένεια και χρησιμοποιώ τον πληθυντικό –είναι και πιο αποτελεσματικό!

Ευγνωμοσύνη

● Μαθαίνω να εκτιμώ τα καλά που έχω τώρα και δεν γκρινιάζω για κάποιο άπιαστο μελλοντικό όνειρο!
● Αρνούμαι την γκρίνια. Τα καλά που έχω στη ζωή μου δεν είναι δεδομένα και είμαι καθημερινά ευγνώμων γι’ αυτά: είμαι υγιής και αρτιμελής, η χώρα μου δε βρίσκεται σε πόλεμο, έχω να φάω, υπάρχει η όμορφη φύση γύρω μου, υπάρχουν άνθρωποι που με αγαπούν,
μπορώ να βελτιωθώ, έχω τη δυνατότητα να μάθω, μπορώ να επικοινωνήσω και να μιλήσω ελεύθερα.
● Όσα καλά δεν εκτιμώ, ελαττώνονται. Όσα εκτιμώ, αυξάνονται. Εκτιμώ ακόμη και τις δυσκολίες, γιατί φέρνουν οφέλη που δε φαίνονται αμέσως (π.χ. δύναμη και υπομονή).

Σεβασμός

● Χρησιμοποιώ λέξεις που δείχνουν σεβασμό προς τους άλλους. Δεν κάνω ό,τι μου έρθει αλλά σκέφτομαι τις συνέπειες στους άλλους.
● Σέβομαι τα συναισθήματα των γύρω μου. Δεν ενοχλώ με θόρυβο. Μαζεύω τα πράγματά μου από τη διπλανή θέση του λεωφορείου πριν μου το ζητήσουν. Σέβομαι τα δημόσια αγαθά.
● Δεν κάνω αυτό που δε θα ήθελα να μου κάνουν.

Συγχώρεση

● Γνωρίζω πότε μου έχουν φερθεί άδικα, αλλά αυτό έχει να κάνει με εκείνους. Λέω αυτό που με πείραξε όταν είμαι ψύχραιμος, όμως δεν έχω ανάγκη για εκδίκηση.
● Μιλώ σε άτομο της εμπιστοσύνης μου για ό,τι με πλήγωσε και προχωρώ τη ζωή μου. Δεν αναλώνομαι να σκέφτομαι ξανά και ξανά κάποιο λυπηρό γεγονός, ούτε φτιάχνω σενάρια του τύπου «αν δεν είχε γίνει αυτό...»

● Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, θρηνώ για τις απώλειες, μαθαίνω ό,τι μπορώ από την εμπειρία και προχωρώ μπροστά!
Συμπόνια
● Τα πιο προσωπικά συναισθήματα είναι και τα πιο κοινά. Όλοι μας έχουμε κοινή ανάγκη να αποφεύγουμε τον πόνο και να επιδιώκουμε την ευτυχία.
● Προσπαθώ να μπω στη θέση των άλλων και να αντιληφθώ πώς μπορεί να νιώθουν.● Η συμπόνια που νιώθω για όλα τα ζωντανά πλάσματα έχει πίστη και αισιοδοξία, όχι οίκτο.
● Προτιμώ τη συμπόνια στην πράξη μέσα από την εθελοντική προσφορά!

Συνεργασία

● Μαθαίνω να μοιράζομαι, να διεκδικώ και να υποχωρώ, όπου χρειάζεται.
● Η αξία της ομαδικής εργασίας είναι μεγαλύτερη από την αξία της πρωτιάς! Αντί να είμαι πρώτος και καλύτερος προτιμώ να είμαι μαζί με τους άλλους.

Υπομονή

● Κάνω υπομονή στις δυσκολίες της ζωής. Δε χρειάζεται να έχω πάντα την «αμοιβή» τώρα. Η ζωή δεν είναι fast food!
● Έχω υπομονή στις ουρές, στην κίνηση κτλ. Ποτέ δεν ξεσπώ τον εκνευρισμό μου στους άλλους. Έχω υπομονή, όταν οι άλλοι ανταποκρίνονται πιο αργά από όσο θα ήθελα.
● Η προσπάθεια έχει τη δική της αξία, ακόμη κι αν δεν έρθει το αποτέλεσμα που επιθυμώ. Μαθαίνω μέσα από τις εμπειρίες μου.
● Ζω το τώρα, όχι την προσδοκία!




ΚΕΙΜΕΝΟ: Βικτωρία Πρεκατέ