Φόβος

Ήταν κάποτε ένας γιατρός.

Μια μέρα φεύγοντας από την πόλη που έμενε για να πάει σε μια άλλη γειτονική όπου είχε δουλειά, συνάντησε την πανούκλα που έμπαινε. Σταμάτησε και την ρώτησε:

«Πάλι εδώ; Τι ήρθες να κάνεις;»

Και η πανούκλα απάντησε: «Είναι η σειρά μου».

«Πόσους θα πάρεις αυτή τη φορά;» ρώτησε ο γιατρός.

«Λίγους, γύρω στους χίλιους», απάντησε η πανούκλα.

Μετά από μια εβδομάδα ο γιατρός (έχοντας ενημερωθεί εν τω μεταξύ για την κατάσταση στην πόλη του) επέστρεψε, και στην είσοδο της πόλης αντάμωσε την πανούκλα που έφευγε

«Μου είπες ψέματα», της είπε. «Είχες πει ότι θα πάρεις κάπου χίλιους και τελικά πέθαναν πέντε χιλιάδες».

Κι εκείνη απάντησε: «Δεν είπα ψέματα. Εγώ πήρα χίλιους. Τους υπόλοιπους τους σκότωσε το άγχος και ο φόβος».

Όπως λέει ο Όσσο :

«Άκου πάντα το κάλεσμα του αγνώστου και αφέσου να βρίσκεσαι πάντα σε κίνηση. Ποτέ μη προσπαθείς να αγκιστρωθείς από κάπου.

Το να αγκιστρωθείς σημαίνει να πεθάνεις. Είναι ένας πρώιμος θάνατος»

Λίγη αίσθηση του χιούμορ, λίγο γέλιο, αθωότητα παιδιού- και τι έχεις να χάσεις; Προς τι ο φόβος ;

Τίποτα δεν έχουμε. Έχουμε έρθει χωρίς τίποτα, Χωρίς τίποτα θα φύγουμε.

Ο Σενέκας, διάσημος Ρωμαίος Στωικός φιλόσοφος είπε:

Timendi causa est nescire. που σημαίνει: η αιτία του φόβου είναι η άγνοια.

Ποια άγνοια; Η άγνοια ότι τα πάντα συμβαίνουν στη ζωή μας για ένα μοναδικό λόγο. Για να μας αφυπνίσουν από το λήθαργό μας.

Για να πονέσουμε, έτσι ώστε μέσα από τον πόνο να αναγκαστούμε να φέρουμε στην επιφάνεια την αληθινή μας φύση. Η άγνοια ότι το δράμα της ζωής μας είναι τέλειο.

Και όπως πρόσφατα μου είπε ένας καλός φίλος και δάσκαλος :

Στο τέλος όλα θα είναι καλά. Κι αν δεν είναι όλα καλά θα σημαίνει πως το τέλος δεν ήρθε ακόμη....